Joan den ekainaren 26an, Ocean i3k 19/20 edizioa itxi zuen mintegi birtual arrakastatsu batekin, non presentzia instituzionala eta ikasleen lanen emaitzak protagonista izan ziren.
Ikasleek minutu bat izan zuten edizioan parte hartu duten erronka edo proiektu transbertsalerako egin duten lana azaltzeko eta lortutako emaitza nagusiak aurkezteko. Horretarako, Muxotepotolobatek poster bat marraztu zuen, non erronka guztiak eta zeharkako proiektu guztiak irudikatuta zeuden.
1. erronka: Dibertimenduzko jardueretarako erabiltzen diren urak plastikoekin kutsatuta egoteak dituen osasun arriskuak, Rivages Pro Tech-ek proposatua. Erronka honetan ekarpenak egiten dituzten 2 ikerketa ditugu, erronkari zuzenean erantzuten ez dioten arren, elementuak eman dizkiotelarik.
Erronka horretan Djamadar Saindouk UBko Biologiako ikasleak (Bordeleko EPOC laborategian egin zituen praktikak) eta Uxue Velezek EHUko Biologiako Graduko ikasleek hartu dute parte.
Horrela laburbildu zituzten haien lanak:
Djamadar Saindouk "Itsas bakterioetan zahartutako plastikoen toxikotasuna identifikatzea. Zein da plastikoaren inpaktua?” izeneko bere lanaren inguruan hitz egin zuen.
Esan zigunez, toxikotasun handia hauteman zen zahartu gabeko plastikoetan (T0 denboran), hala nola poliesterra eta LDPE, eta toxikotasun hori murriztu egin da denborarekin (3 hilabetera T3). Zelula anitzeko organismoetan, hala nola ostretan edo arrainetan, toxikotasun-saiakuntzak egin ahal izatea eta kutsatzaile organikoen karakterizazio kimikoa egitea dira perspektibak.
Uxue Velezek azaldu zuenez, mikroplastikoekin eta mikroalgekin lan egin dute toxikotasun-testa egiten mikroplastikoek mikroalgetan duten eragina aztertzeko. Bai mikroplastikoak beren kabuz erabiliz, bai inguruan dauden beste konposatu iraunkor batzuk xurgatu dutelarik. Beste konposatu horiek garraiatzeko plastikoen izaera aztertzearen garrantzia azpimarratzen zuen, zelulen toxikotasuna areagotu baitezakete. Bere emaitzek ez dute toxikotasunik antzeman bere parametroetan, baina etorkizunera begira ikertzen jarraitzea interesgarria izan daitekeela gaineratu zuen, mikroalgak kate trofikoaren oinarria baitira eta mikroplastiko horiek guregana irits baitaitezke gure osasunean ere eragina izaten “Garrantzitsua da horretaz ere jabetzea”.
2. erronka: Ezagutzatik ekintzara, Mater Museoak proposatua. Erronka horretan parte hartu zuten Ander Jimenez UPV/EHUko Publizitate eta Harreman Publikoetako ikasleak, Amaia Garmendia EHUko Zuzenbideko ikasleak eta Clément Leray Master MI2PAS Innovation Gestion de projets et produits sports de glisse erakundeko ikasleak, Baionan.
Ander Jimenezek proiektuan parte hartu du bere GRAL eginez, eta Mater Museorako komunikazio-plan bat egin du, urtebeteko iraupenarekin. Plan horretan, Materren beraren premietan jarri du arreta, bere zerbitzuetako batzuetarako plan bat eginez. Gainera, gizartea inplikatzen duten ekintzak sortu ditu, hala nola UPV/EHU inplikatzen duen lehiaketa bat, Materrek euskal portuen artean duen ikusgaitasuna handitzea "gutxi gorabehera hurrengo urtean Materren komunikazioaren oinarria ezartzea da."
Amaia Garmendiak mikroplastikoetan zentratu du bere lana, ikuspuntu administratibotik, kutsadura iturri nagusietako bat uraren tratamendutik zetorrena zela konturatu baitzen. Horretarako, legedia aztertu du eta hautemandako arazoetatik abiatuta konponbideak proposatu ditu. Azpimarragarriena da herri bakoitzean legeria oso desberdina dagoela eta, bestalde, euri-urei eta azpiegituren egoera txarrari ez zaiela tratamendurik ematen, horiek baitira kutsadura mota horren eragile nagusietako bat. "Ikuspuntu administratibotik mikroplastikoek eragindako kutsadurari irtenbide bat proposatzea litzateke "Oso interesgarria da gaia."
Clément Lerayk praktikak egin ditu RESAK elkartean. Hau, hondakin plastikoen inbasioaren aurka tokian-tokian lan egiten duen elkarte bat da, eta "Precious Plastic" munduko mugimendutik dator. Resakek 4 "low tech" makina garatu ditu open source sisteman, plastikoak herritarren eskalan birziklatu ahal izateko. Elkarte hau 2019an sortu zen Biarritzen eta bertako enpresekin batera lan egiteko aukera ematen dion kluster baten parte da. Bi helburu ditu: plastikoak objektu jasangarrietan errebalorizatzea (altzariak edo lehengaiak) eta jendea sentsibilizatzea hondakinak bilduz edo ekitaldi zehatzen bidez. Gainera, elkartearen sare sozialetan diseinatutako produktuak kontsulta daitezkeela esan digu.
3. erronka: Recycling vs Upcycling, zer egin ozeanoan berreskuratzen diren plastikoekin eta, orokorrean, nola ezarri etengabeko ekonomia zirkularra? Nantek-ek proposatuta.
Irati Lazpiur, Ainhize Ibarretxe, Onintza Zarzuelo, Andrea Erice eta Miren Pereda izan ziren erronka horretan parte hartu zuten ikasleak, baina Irati izan zen UPV/EHU-Donostiako Enpresen Administrazio eta Kudeaketako ikasleek elkarlanean egin duten lana azaldu zuena.
Irati Lazpiurrek bere GRALaren zati teorikoa Onintza Zarzuelok, Ainhize Ibarretxek eta berak batera egin dutela esan zigun, baina bakoitzak bere alderdi enpirikoa egin duela. Bere kasuan, ehungintzan aztertu ditu plastikoen eta mikroplastikoen arazoa, ingurumenean duten eragina eta Euskal Autonomia Erkidegoko enpresek horren inguruan egiten dutena, esate baterako, Ternuan, Iratik aztertu duen enpresan.
Andrea Ericek UPV/EHUko Kriminologiako ikasleak Kriminologia berdean zentratu du bere lana, itsasoko hondakin plastikoen gaineko erantzukizunak bilatuz.
4. erronka: Denok gara Surfrider, babestu dezagun ozeanoa non Maite Tolosak, UPV/EHUko Pedagogia Graduko ikasleak, Ozean i3n egin duen GRAL aurkeztu zuen.
Ikasle honek egin duen lana Irungo eskola batean 10-12 urteko 40-50 ikasleekin eta haien familia eta irakasleekin egindako hezkuntza-proiektua izan da. Ikastetxean, ikasleek plastikoen kontsumoa eta ozeanoetan gertatzen den kutsadura ezagutu eta murrizteko hainbat ekintza egin dituzte. Horretarako, hainbat ariketa egin zituen, hala nola dokumentalak ikustea eta galdetegiak betetzea. Surfrider Fundazioko materiala erabili zuen ekintzetan, eta, beraz, ingurumenean sortzen den kutsadurari eta ozeanoen zaintzari buruzko informazioa biltzeaz gain, Surfriderren berri ere izan dute, eta egiten dituzten ekintzak ezagutu dituzte, hondartzen garbiketa eta zabor-bilketa, esaterako.
Emaitza bezala, Maite Tolosak esan digu parte hartu zuten ikasle eta irakasleen aldetik jasotako erantzukizuna positiboa izan zela eta asko gustatu zitzaiela. Gainera, ikasleek ikasi zutela ikusi zuen, eta gainera Surfrider Fundazioa ezagutu, ahal dutenean ekintzaren batean parte hartuko dutela adieraziz.
5. erronka:nola egin dezakegu zientzia parte-hartzaileko protokoloak garatzeko, mikroplastikoen inpaktua ezaugarritzea eta plastiko horiek sailkatzea ahalbidetuko digutenak, herritarrak inplikatu eta sentsibilizatzeko?
Communauté d 'Agglomération Pays Basque Uren, itsasertzaren eta eremu naturalen Zuzendaritzak aurkeztua. Bertan, Florane Le Bihanic eta Charlotte Lefevre EPOC Laborategiko kideek parte hartu dute, eta protokolo horiek garatzen lan egin dute. Protokolo horiek datorren ikasturtean hondartzen sentsibilizazio-jarduera batean erabiliko dira, eta komunitateak edo parte hartzera gonbidatzen ditugun pertsonek plastikoak sailkatzeko ariketa bat egin ahal izango dute.
Erronkei amaiera emateko, Laly Texeirak 6. erronkan egindako lana aurkeztu zuen Eskola-publikoa gaitasun urdinetan eta ekonomia urdinarekin lotutako lanbideetan sentsibilizatzea, UNSS64rekin. Irailetik aurrera jarduera hau hondartzan ikasleekin egingo da eta Laly Texeira datorren ikasturtean aplikatzeko jarduera hauek diseinatzen aritu da.
Lalyk. EPOC Laborategiaren laguntzarekin, mikroplastikoak sailkatzeko protokoloa aplikatzea proposatzen du, ekonomia urdinarekin (eta trebetasun urdinekin) lotutako lanbideak ezagutzeko: gazteekin rol-joko bat egitea proposatu du, lanbideez jabetu daitezen. Horrez gain, surflariak bezalako kirol profesionalek parte hartzea proposatzen du, gazteak kirola egitean erantzukizun ekologikoari buruz hezteko.
Edizio honetako 6 erronkak aurkeztu ondoren, zeharkako proiektuetan parte hartu duten ikasleek egin duten lana ezagutzeko ordua iritsi zen.
Hasteko, Orreaga del Riok, UPV/EHUko Frantses Filologiako ikasleak, kontatzen zuen berak eta Frantsesa Helburu Zehatzetarako irakasgaiko gainerako ikasleek arlo bana aukeratu behar zutela haren inguruan lan egiteko eta sekuentzia didaktiko bat egiteko. Bere kasuan, itsas biologia eta albaitaritzaren gaia aukeratu zuen itsas animaliak berreskuratzeko zaintza-gune batean praktikaldi bat egin nahi luketen ikasleentzat, eta unitate didaktiko bat egin zuen arlo horretatik abiatuta. Sekuentzia didaktiko horrek ezagutza jakin batzuk ematen dizkie ikasleei, batez ere hizkuntzari buruzkoak, arazoak konpontzeko edo Frantzian dauden bitartean aurki ditzaketen egoerei aurre egiteko.
Zeharkako proiektuekin jarraituz, Giorgia Gabriccik, UPV/EHUn European Master on Multilingualism and Education EMME-ko ikasleak, Ocean i3 komunitatean eleaniztasunari buruz egindako ikerketa-azterlanean bere lana eta esperientzia aurkeztu ditu. Azterlan horretan, gainera, DREAM ikerketa-taldea eta Euskampus Fundazioa izan ditu lagun.
Bere Masterraren Tesiaren izenburua "Multilingual Communication in a cross border University project: The case of the Ocean i3 Community" da, "Komunikazio eleaniztuna mugaz gaindiko unibertsitate-proiektu batean: Ocean i3 Komunitatearen kasua" bezala itzultzen dena.
Ikerketaren helburua Ocean i3 mugaz gaindiko diziplinarteko proiektuaren dinamika eta praktika eleaniztunak eta multikulturalak behatzea eta aztertzea izan da. Azken helburua jardunbide egokiek etorkizuneko komunitate eleaniztunentzat dituzten onurak identifikatzea zen. Horretarako, Ocean i3 komunitatearen 6 atal desberdinetako 60 bilera ikusi dituzte.
Laburbilduz, hauxe da ondorioa: 4 hizkuntzak erabiltzen dira egindako 6 mintegietan, eta parte-hartzaile batzuek beren errepertorio linguistiko osoa erabiltzen dute. Era berean, hizkuntza nagusia erabiltzeko joera dago, nahiz eta euskara hizkuntza minoritario bezala, bai agurrak eta aurkezpen pertsonalak zein GRALen aurkezpenak egiteko erabiltzen da; izan ere, hizkuntza horretan egin dute ikerketa ikasleek.
Euskal ikasleek antsietate gutxiago agertu zuten beren proiektu akademikoak euskaraz aurkezterakoan, beren ama-hizkuntza izateaz gain gradua hizkuntza horretan egin dutelako eta beren ideiak euskaraz defendatzeko prestatuago sentitzen direlako.
Ingelesari dagokionez, lingua franca gisa, ikertzaileak ondorioztatu du hizkuntza horrek izan duela erabilerarik txikiena, eta beste 3 hizkuntzekin ordezkatzerik ez zegoenean bakarrik aukeratzen zela.
Aztertutako sei bileretan, jardunbide onenei erreparatu diete, hauek direlarik: dokumentu eleaniztunak (ppt, posterra, dokumentuak, publizitate-txartelak, azalpen-talde eleaniztunak sortzeko arauak), eta, azkenik, parte-hartzaile eta komunitateko kide guztiek hizkuntza aukeratzeko duten errespetua.
Amaitzeko, Lorea Díez eta Irune Arana UPV/EHUko Publizitate eta Harreman Publikoetako ikasleek beren GRALari buruz hitz egin ziguten. Ocean i3-rako Komunikazio Plan bat diseinatzea izan da beraien GRAL, eta, gainera, praktikan jarri ahal izan dute, bekadun gisa parte hartu baitute proiektuaren komunikazio-arloan.
Ocean i3-rako oinarrizko komunikazio-estrategia bat sortu dute; horrela, planteatu ondoren, Ocean i3-k bere helburuak lortuko ditu, bai proiektukoak, bai ekintza espezifikoekin komunikatzekoak, bai proiektu osorako oinarrizko komunikazioa mantentzeko. Komunikazioa funtsezkoa izan da proiektu hau aktibo mantentzeko COVID-19 delakoaren ondorioz, mintegi hauek martxan mantentzeko funtsezko zutabeetako bat izan baita. Horretarako, Facebook, Twitter eta LinkedIn bezalako sare sozialetan profilak sortu eta kudeatu dituzte, baita WiX bidezko webgune bat ere.
Horrela, ikusgarritasun handiagoa eman zaio proiektuari, eta Komunikazio-Plan horiek proposatzen dituzte, komunikazioari daukan eta merezi duen lekua eta garrantzia emateko.
Proiektu horiei eta edizio honetako komunitate osoaren parte-hartze eta konpromiso bateratuari esker, Ocean i3k egoera berri horretan aurrera jarraitzea lortu du, eta proiektu horien arrakasta gure inguruan islatuta ikustea espero dugu.
Comentarios